Mücevherler, bu dönemde hem dekoratif amaca hizmet ediyor, hem de çoğunlukla kadının ve ailesinin toplum içindeki yerini belirleyip, evli, bekâr veya dul olduğunu gösteriyordu. Bir kadının taktıklarına bakarak kolaylıkla toplumsal statüsü anlaşılabilirdi.

Saray dışında, çoğu kez kadının hayatı boyunca düğün, nişan, doğum gibi vesilelerle hediye olarak edindiği mücevherler yaşam için bir maddi bir garanti olarak görülüyor ve sıkıntılı dönemlerde elden çıkarılıyordu. Aslına bakarsanız Türk toplumunun geniş bir kesiminde bu yaklaşım halen geçerliliğini koruyor.

Osmanlı’da hayatın her alanında gördüğümüz mücevher, günümüzde de hayatımızın (özellikle de biz kadınların) önemli bir parçası. Deneyimli bir ustanın elinden çıkmış bir mücevher hangi maddi değerde olursa olsun göz zevkimizi geliştirir, bizi daha iyi belki daha güzel hissettirir.